استفاده و سوء استفاده از وام‌دهی خرد

فناوری مالی غیربانکی (فین تک)، که وام دهندگان را قادر می‌سازد تا به افرادی که بانک‌ها از آنها خدمات ضعیفی می‌دهند، اعتبار بدهند، به طور قابل‌توجهی مشارکت مالی را ارتقا داده است. با این حال، نوآوری‌های فین‌تک اغلب اطلاعات وام گیرندگان را با سایر وام‌دهندگان به اشتراک نمی‌گذارند، که شیوه‌های وام دهی آن‌ها را مبهم می‌سازد و به طور بالقوه منجر به انباشته شدن ریسک بزهکاری خارج از چارچوب نظارتی می‌شود. یک مثال برجسته، صنعت در حال رشد سریع «اکنون بخرید، بعداً بپردازید (BNPL)» است که بخش بزرگی از بازار اعتبار مصرف کننده را تشکیل می دهد. چندین نگرانی مرتبط با BNPL، مانند خطرات استقراض بیش از حد و افزایش بیش از حد، اغلب با عدم اشتراک گذاری اطلاعات اعتباری مرتبط هستند.

به اشتراک گذاری اطلاعات از طریق ثبت اعتبار به عنوان یک زیرساخت مالی ضروری عمل می کند، به کسانی که پرداخت های به موقع انجام می دهند پاداش می دهد و کسانی را که نکول می کنند جریمه می کند. بنابراین، اشتراک‌گذاری اطلاعات ممکن است مشوق مصرف‌کنندگانی باشد که بیش از حد وام می‌گیرند و بیش از حد هزینه می‌کنند تا میزان استفاده از BNPL و تخلفات خود را کاهش دهند، در حالی که کسانی که گزارش‌دهی اعتباری را فرصتی برای ایجاد اعتبار می‌دانند، احتمالاً استفاده از BNPL خود را افزایش می‌دهند. با این حال، اگرچه BNPL بحث های مربوط به سیاست را در سراسر جهان برانگیخته است، کشورهای کمی چنین الزامات گزارش اعتباری را اجرا کرده اند. این یک سوال تجربی مهم و در عین حال کمتر مورد مطالعه در مورد اینکه آیا کمک گزارش اعتباری می تواند خطرات استقراض بیش از حد مرتبط با BNPL را کاهش دهد، ایجاد می کند.